Blog

Ο μέντορας και ο ρόλος του στο εκπαιδευτικό σύστημα

Γράφει ο Μάριος Κουκουνάρας Λιάγκης
Η συνεργασία ενός έμπειρου εκπαιδευτικού με το Πανεπιστήμιο στο πλαίσιο της πρακτικής-διδακτικής άσκησης των φοιτητών μέσω μεντορείας του δίνει τη δυνατότητα άμεσης σχέσης με την ακαδημαϊκή κοινότητα, ενημέρωσης για ό, τι νέο στην παιδαγωγική προσέγγιση και τη διδακτική μεθοδολογία, αναστοχασμού της προσωπικής του θεωρίας και πράξης, ανανέωσης μέσα από τη σχέση με την πανεπιστημιακή κοινότητα και κυρίως με τους νέους εκπαιδευτικούς. Ο μέντορας είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην εκπαίδευση των μελλοντικών/νέων εκπαιδευτικών, αφού προσφέρει και συναισθηματική και επαγγελματική υποστήριξη μέσω της σχέσης που αναπτύσσεται και εξελίσσεται από εκπαιδευτική σε συναδελφική. Από αυτόν ο νέος εκπαιδευτικός αναμένει να λάβει γνώση, συμβουλή, γνώμη, υποστήριξη και νέες ευκαιρίες (Johnson & Ridley, 2004).

Ο μέντορας από την πλευρά του αναλαμβάνει να γίνει:
● Πρότυπο έμπνευσης και καλό παράδειγμα δασκάλου
● Καθοδηγητής και βοηθός στη σχολική κουλτούρα
● Παρατηρητής του μαθήματος και των στάσεων του νεοδιόριστου εκπαιδευτικού
● Υποστηρικτής και διαμορφωτής ευκαιριών
● Κριτικός φίλος που προσφέρει εποικοδομητική κριτική
● Εκπαιδευτής στον καθορισμό στόχων, στον σχεδιασμό μαθήματος και στην επιλογή διδακτικών τεχνικών (Kwan & Lopez-Real, 2005)

Δεν παρέχει πρακτική υποστήριξη, αλλά δημιουργεί το κατάλληλο πλαίσιο ώστε ό ίδιος ο μελλοντικός/νέος εκπαιδευτικός με τις δικές του ενέργειες να κρίνει την καθημερινή διδακτική πρακτική, να σκεφτεί και να δοκιμάσει εναλλακτικές πρακτικές και να αναστοχαστεί τη θεωρία και την πράξη του όσον αφορά τη διδασκαλία (Wang, 2001). Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται απλώς να είναι κάποιος έμπειρος εκπαιδευτικός για να είναι καλός μέντορας ούτε να έχει μόνο σημαντικό αριθμό πτυχίων και προσόντων.

Χρειάζεται απαραίτητα:

● Να θέλει ο ίδιος να αναστοχαστεί και να επαναπροσδιορίσει τις διδακτικές τους πρακτικές σε συνεργασία με τον εκπαιδευόμενο.
● Να αναγνωρίζει ότι η δική του προσέγγιση της διδασκαλίας δεν είναι η μοναδική

● Να αφήνει περιθώρια διασύνδεσης με τον μελλοντικό/νεοδιόριστο εκπαιδευτικό-να έχει δηλαδή συμπαθητική, υποστηρικτική και θετική στάση
● Να είναι καλός ακροατής και να δέχεται την κριτική
● Να θέτει ρεαλιστικούς στόχους και προσδοκίες
● Να αντιλαμβάνεται τη διαφορετικότητα ως προσόν

Εν κατακλείδι, κατά αυτόν το τρόπο, κτίζεται, η σχέση μεταξύ του μελλοντικού/νεοδιόριστου εκπαιδευτικού και μέντορα, έτσι ώστε να αναπτύσσονται συνεχώς οι τεχνικές συμβουλευτικής καθοδήγησης που βοηθούν και εμψυχώνουν τον εκπαιδευόμενο.

Scroll to Top
Μετάβαση στο περιεχόμενο