Σταθοκώστα Βασιλική

Γεννήθηκα στη Λαμία και σπούδασα Θεολογία στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ. Πραγματοποίησα μεταπτυχιακές σπουδές στη Συμβολική και την Οικουμενική Θεολογία στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Fribourg/Ελβετία και στο Οικουμενικό Ινστιτούτο του Bossey/Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Τη διατριβή μου “Σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, 1948-1961, με βάση το αρχειακό υλικό του Π.Σ.Ε.” κατέθεσα τον Απρίλιο του 2000 και βαθμολογήθηκε με «Άριστα». Το 2003 δημοσίευσα τη μεταδιδακτορική μου έρευνα “Η διαμόρφωση των οικουμενικών σχέσεων στην Ελλάδα. Ζητήματα προσηλυτισμού και θρησκευτικής ελευθερίας στη μεταπολεμική Ελλάδα (από το 1948 έως τα μέσα της δεκαετίας του ’60)”. Έχω εργαστεί σε ελληνικά και διευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα με θέμα την Ορθόδοξη Εκκλησία στον σύγχρονο κόσμο, την Οικουμενική Κίνηση (διορθόδοξες, διαχριστιανικές – διεκκλησιαστικές σχέσεις), ζητήματα φύλου, παγκοσμιοποίησης και πολυπολιτισμικότητας σε σχέση με τη θρησκεία/-ες. Από το 2009 διδάσκω στο Τμήμα Θεολογίας του ΕΚΠΑ τα μαθήματα «Συμβολική και Ιστορία Οικουμενικής Κινήσεως», «Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και Διαχριστιανικός Διάλογος», «Θέματα Οικουμενικής Κινήσεως», «Οι διαχριστιανικές Σχέσεις στην Ελλάδα», «Ορθόδοξη Θεολογία και Οικουμενική Κίνηση», «Θρησκείες, Διαπολιτισμικός Διάλογος, Φονταμενταλισμός» σε προπτυχιακό και σε μεταπτυχιακό επίπεδο του ιδίου Τμήματος και στα δύο Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών («Ορθόδοξη Θεολογία» και «Η Θεολογία στον Σύγχρονο Κόσμο»). Επίσης, έχω συμμετάσχει στην οργάνωση διεθνών επιστημονικών συνεδρίων. Είμαι η Επιστημονικός Σύμβουλος του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής επί θεμάτων της Οικουμενικής Κινήσεως. Έχω εκπροσωπήσει την Εκκλησία της Ελλάδος σε συνέδρια του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών και του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (CEC) και είμαι μέλος θεολογικών επιτροπών τους. Έχω δημοσιεύσει σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά έντυπα («Ecclesiology», «Studi Ecumenici», «Μεγάλη Ορθόδοξη Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια», «Καθ’ Οδόν», «Θεολογία», «Σύναξη», «ΕΕΘΣΠΑ», «Ανθίβολα», «Orthodox Handbook on Ecumenism» κ.ά.) και σε συλλογικούς τόμους αυτοτελείς μελέτες και άρθρα.

Έργα:

• Σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών 1948-1961 (με βάση το αρχειακό υλικό του Π.Σ.Ε.), Διδ. Διατριβή, Θεσσαλονίκη 1999, βλ. https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/24771,
• Οι Οικουμενικές Σχέσεις στην Ελλάδα: Θέματα προσηλυτισμού και θρησκευτικής ελευθερίας, εκδ. Έννοια, Αθήνα 2015 (επαυξημένη και βελτιωμένη έκδοση της μεταδιδακτορικής έρευνας που πραγματοποιήθηκε με υποτροφία του ΙΚΥ),
• Ορθόδοξη Θεολογία και Οικουμένη: Μελέτες – Άρθρα, εκδ. Παρρησία, Αθήνα ³2015,
• Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και Διαχριστιανικός Διάλογος, Η «Una Sancta» στη ζωή και το έργο του μητροπολίτη Παντελεήμονα Παπαγεωργίου, «Έννοια», Αθήνα 2015,
• Θεολογία – Εκκλησιολογία – Διακονία στο έργο του Αμίλκα Σ. Αλιβιζάτου, «Έννοια», Αθήνα 2015,
• Ορθόδοξη Οικουμενική Θεολογία:Προσεγγίζοντας την οικουμενική διάσταση της Ορθοδοξίας, « Έννοια», Αθήνα 2019,
• Ορθόδοξη θεώρηση της εκκλησιολογίας σε οικουμενικό περιβάλλον: Το κείμενο «Η Εκκλησία: προς ένα κοινό όραμα» (Πίστη και Τάξη, έγγραφο αρ. 214), «Έννοια», Αθήνα 2019.