Γράφει η Ασπασία Δανιά
Το παιχνίδι στο σχολείο ως μέσο μάθησης διακρίνεται από την έννοια της παιχνιδοποίησης.
Δεν είναι το ίδιο. Η διαδικασία σχεδιασμού παιχνιδιών για τη μάθηση εξισορροπεί την ανάγκη κάλυψης του γνωστικού αντικειμένου με τη βούλησή σου ως εκπαιδευτικός να δώσεις προτεραιότητα στο παιχνίδι ως μέσο αύξησης και διατήρησης των κινήτρων των μαθητών.
Για παράδειγμα: η παιχνιδοποίηση των μαθηματικών ασκήσεων για το σπίτι μπορεί να περιλαμβάνει την παροχή στους μαθητές σου πόντων και κινήτρων για την ολοκλήρωση δραστηριοτήτων που μπορεί να θεωρούν βαρετές. Από την άλλη πλευρά, η χρήση παιγνιώδους μάθησης για το ίδιο μάθημα των μαθηματικών, θα πρέπει να περιλαμβάνει – εκτός από κίνητρα – δραστηριότητες επίλυσης προβλημάτων που χρησιμοποιούν τεχνητές συγκρούσεις και κανόνες παιχνιδιού για να κάνουν τη μαθησιακή διαδικασία πιο ενδιαφέρουσα και ελκυστική.
Γιατί να επιλέξεις το παιχνίδι στο σχολείο και στο μάθημα?
Αν τα παιχνίδια είναι “χώροι δυνατοτήτων”, τότε πρέπει να κατανοήσεις
- πώς οι παίκτες τα κατοικούν και
- τι νοήματα/γνώσεις/δεξιότητες αναπτύσσουν από αυτή την εμπειρία.
Δεν πρέπει να αγνοείς τις διαφοροποιημένες δυνατότητες των διαφόρων ειδών παιχνιδιών και να αντιμετωπίζεις τα παιχνίδια ως ουδέτερα ως προς το περιεχόμενο.
Η παιδαγωγική αξία ενός παιχνιδιού στο σχολείο δεν προϋποθέτει τις παιδαγωγικές αξίες ενός άλλου.
Είναι δεδομένό ότι μπορεί να διαφέρουν:
- ο σχεδιασμός ενός παιχνιδιού,
- η δομή και οι κανόνες του,
- η αναπαράσταση της γνώσης και των δεξιοτήτων μέσα στο παιχνίδι και
- η αυτονομία/αποφάσεις που μπορούν να πάρουν οι μαθητές μέσα στο παιχνίδι.
Από παιδαγωγικής άποψης, οι θεωρίες μάθησης, καθώς και το στυλ/προσέγγιση διδασκαλίας που χρησιμοποιείς μπορούν να επηρεάσουν τη διαδραστικότητα, την εμπλοκή και την πλοήγηση μέσα στο σενάριο του παιχνιδιού.
Το παιχνίδι, σε κάθε περίπτωση, διευκολύνει:
- τη διερεύνηση,
- την κατασκευή/σύνθεση/δημιουργία,
- την επικοινωνία και
- την έκφραση.
Και για αυτό είναι πολύτιμο μέσο μάθησης στο σχολείο.
