Μάριος Κουκουνάρας Λιάγκης
Η διαχείριση τάξης ξεκινά από τη νοοτροπία που έχετε σε σχέση με την είσοδό σας στην τάξη.
Έχετε παρακολουθήσει, σίγουρα, βίντεο στο youtube ή στο tiktok με δασκάλους, κυρίως πρώτης σχολικής ηλικίας, που υποδέχονται τους μαθητές και τις μαθήτριες με τον προσωπικό τους χαιρετισμό. Δεν πρόκειται στο σύντομο αυτό άρθρο να σας προτείνουμε αυτό.
Η Breaux (2015) προτείνει να υποδέχεστε και να χαιρατάτε σε καθημερινή βάση τους/τις μαθητές/τριες όταν εισέρχονται στην τάξη.
Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα διαχείρισης να βρίσκουν έναν ευγενικό και καλοδιάθετο άνθρωπο να τους/τις υποδέχεται και όχι να βρίσκουν μία άδεια τάξη, στην οποία κάνουν και λένε ό,τι θέλουν μέχρι να μπει ο/η εκπαιδευτικός μετά από κάποια λεπτά, ζητώντας να αρχίσει το μάθημα.
Είναι αποδεδειγμένο ότι όλα είναι διαφορετικά όταν ο/η εκπαιδευτικός βρίσκεται στην τάξη πριν από τους μαθητές/τις μαθήτριες και τους/τις υποδέχεται με τον τρόπο του/της, στέλνοντας πάντα το μήνυμα «χαίρομαι που σε βλέπω».
Ο λόγος είναι ότι οι άνθρωποι εκτιμούν και ανταποκρίνονται θετικά σε περιβάλλοντα, όπου αισθάνονται ευπρόσδεκτοι και ξεχωριστοί. Πολύ συχνά, οι εκπαιδευτικοί είναι απασχολημένοι με την προετοιμασία τους για το μάθημα ή είναι απασχολημένοι/ες στο γραφείο με άλλα ζητήματα.
Το να μην υποδέχεστε και χαιρετάτε τους μαθητές/τις μαθήτριές σας κάθε μέρα, μπορεί να είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που θα μπορούσατε να κάνετε.
Στην πραγματικότητα υπάρχουν τρεις τυπικοί τύποι χαιρετισμών
των εκπαιδευτικών:
1. Ο χαιρετισμός «μαζεύω το κοπάδι μου».
Με αυτόν ο δάσκαλος/η δασκάλα στέκεται στην πόρτα και σπρώχνει τους μαθητές /τις μαθήτριες στην τάξη, λέγοντας πράγματα όπως: «Πάμε, το κουδούνι χτύπησε, ασχοληθείτε με τη δουλειά σας μόλις καθίσετε, βιαστείτε». Η πίεση και η χωρίς λόγο υποχρεωτικότητα έχει το αντίθετο απότελεσμα και είναι καλό να τον αποφύγετε πάση θυσία.
2. Ο «υποχρεωτικά εγκάρδιος» χαιρετισμός.
Εδώ είναι που ο δάσκαλος/η δασκάλα στέκεται στην πόρτα με ένα πιθανά «μισό» χαμόγελο, καθώς μπαίνουν οι μαθητές/μαθήτριες. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτόν τον χαιρετισμό, εκτός από το γεγονός ότι δεν πείθει πραγματικά τους μαθητές/τις μαθήτριες ότι είστε χαρούμενοι/ες που τους/τις βλέπετε.
3. Ο χαιρετισμός «Είμαι ενθουσιασμένος που σε βλέπω».
Σε αυτή την περίπτωση ο δάσκαλος /η δασκάλα ενεργεί σαν να είναι πολύ χαρούμενος/η που βλέπει τους μαθητές /τις μαθήτριες, λέγοντας με ενθουσιασμό: «Πώς είσαι;», «Υπέροχο που σας βλέπω!», «Μου/Μας έλειψες, όταν έλειψες χθες!», «Ωραίο κούρεμα!», «Ευχαριστώ που ήρθες».
Ναι, ο δάσκαλος /η δασκάλα χρειάζεται να ενεργεί λίγο πιο ενθουσιωδώς από ό,τι αισθάνεται κάποιες μέρες.
Αυτό είναι το είδος του χαιρετισμού που μπορεί να μειώσει δραστικά τα
προβλήματα πειθαρχίας. Και δεν κοστίζει. Αυτό που μεταδίδει στους μαθητές/στις μαθήτριες είναι το μήνυμα ότι σας αρέσουν, είστε χαρούμενοι/ες που τους/τις βλέπετε, είστε σε καλή διάθεση και ότι βρίσκονται σε ένα φιλόξενο περιβάλλον. Έτσι θέτετε τη βάση για την
επιτυχία, κάθε μέρα, όχι μόνο στις καλές σας μέρες.
Οι μαθητές/τριες απολαμβάνουν να βρίσκονται σε θετικές τάξεις, όπου αισθάνονται ευπρόσδεκτοι/ες, και τότε πετυχαίνουν πολλά περισσότερα.
Κλείνοντας το σύντομο αυτό άρθρο αναρωτηθείτε:
Θέλω να μεγιστοπ οιήσω την πιθανότητα επιτυχίας των μαθητών /τριών και να ελαχιστοποιήσω τα προβλήματα διαχείρισης τάξης, πριν καν μπουν οι μαθητές /τριες στην τάξη μου κάθε μέρα; Εάν η απάντησή σας είναι ναι, σκεφτείτε πώς θα υιοθετήσετε με κάποιο τρόπο που σας ταιριάζει τον χαιρε τισμό 3
Breaux, A. (2015). 101 Answers for new teachers and their mentors. Effective teaching tips for daily classroom use (3η εκδ.). New York – London: Routledge
